Adoración dos Magos, nacemento de Xesús e fuxida a Exipto:
Figuras no calvario de Guimiliau, en Bretaña, que Castelao visitou na súia viaxe en 1928.
Estamos en tempo de Nadal, unha época na que dende tempos inmemoriais celebramos o solsticio de inverno, a data a partir da que os días comezan outra vez a medrar e as noites deixan de ser tan longas. Os romanos chamaban a esta festa o Sol Invicto, e celebraban convites familiares nas súas casas, decoradas con follas de edra, de acibro ou de visgo, acendían candeas para celebrar a chegada da nova luz, e dábanse pequenas figuriñas de barro como agasallo. Os cristiáns tamén escolleron este día do Sol Invicto, o 25 de decembro, para celebrar o nacemento de Xesús, e cara o ano 330 o emperador Constantino instituiu a celebración cristiá do Nadal. Os pobos nórdicos celebraban tamén ese día o nacemento de Frei, deus do sol abrente, da chuvia e da fertilidade, e os persas celebraban o nacemento do seu deus solar Mitra. Pouco importa o lugar e o tempo, os deuses e as culturas. Nestas datas celebramos o final dun novo ciclo, o renacer da luz, e xuntámonos cos seres que amamos, a familia, os amigos, para desexarnos boa fortuna.
Feliz Nadal - Nedeleg laouen!
Ningún comentario:
Publicar un comentario