Os lugareños murmuraban sobre a súa historia sinistra. Dicían que era un lugar onde se atopaban os espíritos dos mariñeiros que se perderan no mar.
Unha noite, durante unha furiosa tormenta, a moza Diana aventurouse ata o cruceiro en busca do seu gato desaparecido. Ao achegarse sentiu unha presenza xeada e escoitou marmurios sinistros que parecían vir das figuras talladas na rocha.
E de súpeto o cruceiro cobrou vida. As estatuas dos santos retorcéronse converténdose en figuras monstruosas. Diana, asustada, tentou fuxir, pero as sombras a rodearon, impedindo a súa fuxida.
Nun intento desesperado berrou o nome do seu gato e unha luz tenue apareceu entre as figuras retorcidas. O gato, cos ollos brillantes, saltou dende o cruceiro e guiou a Diana lonxe das poutas das sombras. Tremendo, Diana escapou, sabendo que o cruceiro tiña un poder sinistro. Pero o seu gato salváraa dun destino aterrador e descoñecido.
(Un relato de Sergio P. C. -2ºESO B)
Ningún comentario:
Publicar un comentario